مجتبی محرمی یکی از آن آدم هایی است که مخالفت شدیدی با منشور اخلاقی می کند.
او می گوید اگر در زمانی که فوتبال بازی می کرد منشور اخلاقی هم وجود داشت فوتبال را کنار می گذاشت و می رفت پی زندگی اش!«بین فوتبالیستها و تمام مردم. تیپ فوتبالیستها عجیب نیست. ظاهرشان مثل مردم است. مثل هنرمندان سینما است. تازه در سینما خیلی بدتر است.
خبرآنلاین ، در سینما، بازیگر با موهای بلند، لباس تنگ میپوشد، بشکن میزند، میرقصد، آغاسی هم میخواند. چرا کسی از آنها ایراد نمیگیرد؟ چرا فقط به فوتبالیستها کلید کردهاند؟ نباید تبعیض وجود داشته باشد. تازه فوتبالیستها همیشه جلوی دوربین تلویزیون نیستند اما هنرمندان سینما همیشه جلوی دوربین هستند و مردم همیشه آنها را میبینند.»
محرمی این را می گوید و ادامه می دهد:«من دوست دارم ریشم را این مدلی بگذارم و یک نفر دیگر دوست دارد طور دیگری ریش خود را آرایش کند. من با دوستانم رفته بودم ساری، یکی از آشنایان گفت ریشهایت را رنگ کردهای؟ گفتم نه. گفت پس چرا یک قسمت از ریشهایت زرد است؟ گفتم خب یک قسمتش زرد است و قسمت دیگرش سفید. حالا اگر من فوتبالیست بودم فدراسیون باید من را محروم میکرد؟ چون ریشهایم دو رنگ است؟ نباید به بازیکن بگویند چرا ریش مدلدار میگذاری. خب دوست دارد ریش بگذارد.
به سازمان لیگ هم ارتباطی ندارد که در این مسائل دخالت کند.اگر منشور زمان من اجرا میشد یا اگر میخواستند به من کلید کنند فوتبال را کنار میگذاشتم اما زیر بار حرف زور نمیرفتم. معنی ندارد فدراسیون بخواهد اینقدر بد رفتار کند. به فدراسیون چه ربطی دارد من با چه تیپی میگردم؟ زندگی شخصیام است. دوست دارم ظاهرم هر طوری که دوست دارم باشد. حالا به فدراسیون چه ربطی دارد که من در خانه شخصیام چه کارهایی میکنم؟»
محرمی در پایان می گوید:«من اولین نفری بودم که موهایم را بلند کردم. گفتند موهایت را بزن. گفتم نمیزنم. گفتند پس دیگر تو را به تلویزیون نمیبریم. گفتم بهتر. دیگر من را به تلویزیون نبردند. بایکوتم کردند. اما برایم مهم نبود.فکر می کنم در مورد فوتبالیستها قانون متفاوتی که اجرا میشود فقط در زمین فوتبال است. وقتی فوتبالیست از زمین بیرون میآید، همه چیز تمام شده. او هم میشود مثل مردم عادی. هر قانونی که در مورد همه اجرا میشود، در مورد فوتبالیستها هم اجرا میشود. در زمین فوتبال هم قوانین مشخص هستند. کاری به مدل ریش و موی بازیکن ندارند.»
او می گوید اگر در زمانی که فوتبال بازی می کرد منشور اخلاقی هم وجود داشت فوتبال را کنار می گذاشت و می رفت پی زندگی اش!«بین فوتبالیستها و تمام مردم. تیپ فوتبالیستها عجیب نیست. ظاهرشان مثل مردم است. مثل هنرمندان سینما است. تازه در سینما خیلی بدتر است.
خبرآنلاین ، در سینما، بازیگر با موهای بلند، لباس تنگ میپوشد، بشکن میزند، میرقصد، آغاسی هم میخواند. چرا کسی از آنها ایراد نمیگیرد؟ چرا فقط به فوتبالیستها کلید کردهاند؟ نباید تبعیض وجود داشته باشد. تازه فوتبالیستها همیشه جلوی دوربین تلویزیون نیستند اما هنرمندان سینما همیشه جلوی دوربین هستند و مردم همیشه آنها را میبینند.»
محرمی این را می گوید و ادامه می دهد:«من دوست دارم ریشم را این مدلی بگذارم و یک نفر دیگر دوست دارد طور دیگری ریش خود را آرایش کند. من با دوستانم رفته بودم ساری، یکی از آشنایان گفت ریشهایت را رنگ کردهای؟ گفتم نه. گفت پس چرا یک قسمت از ریشهایت زرد است؟ گفتم خب یک قسمتش زرد است و قسمت دیگرش سفید. حالا اگر من فوتبالیست بودم فدراسیون باید من را محروم میکرد؟ چون ریشهایم دو رنگ است؟ نباید به بازیکن بگویند چرا ریش مدلدار میگذاری. خب دوست دارد ریش بگذارد.
به سازمان لیگ هم ارتباطی ندارد که در این مسائل دخالت کند.اگر منشور زمان من اجرا میشد یا اگر میخواستند به من کلید کنند فوتبال را کنار میگذاشتم اما زیر بار حرف زور نمیرفتم. معنی ندارد فدراسیون بخواهد اینقدر بد رفتار کند. به فدراسیون چه ربطی دارد من با چه تیپی میگردم؟ زندگی شخصیام است. دوست دارم ظاهرم هر طوری که دوست دارم باشد. حالا به فدراسیون چه ربطی دارد که من در خانه شخصیام چه کارهایی میکنم؟»
محرمی در پایان می گوید:«من اولین نفری بودم که موهایم را بلند کردم. گفتند موهایت را بزن. گفتم نمیزنم. گفتند پس دیگر تو را به تلویزیون نمیبریم. گفتم بهتر. دیگر من را به تلویزیون نبردند. بایکوتم کردند. اما برایم مهم نبود.فکر می کنم در مورد فوتبالیستها قانون متفاوتی که اجرا میشود فقط در زمین فوتبال است. وقتی فوتبالیست از زمین بیرون میآید، همه چیز تمام شده. او هم میشود مثل مردم عادی. هر قانونی که در مورد همه اجرا میشود، در مورد فوتبالیستها هم اجرا میشود. در زمین فوتبال هم قوانین مشخص هستند. کاری به مدل ریش و موی بازیکن ندارند.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر