تصویر اول:
آزادی و هواداران تراکتور لیگ دهم و هفته اول با رویاروی دو تیم پرهوادار قرمز پوش کشور در آزادی تنها خبری بود که می توانست همه نگاهها را به این بازی معطوف کند، بازی با کرکری های هواداران دو تیم و در فضایی کاملا رقابتی می رفت تا دیگ این بازی را داغ تر از همیشه کند، کمتر کسی بود که در مورد این بازی اظهار نظر نکند، اما صحنه های اولیه ارسالی از ورزشگاه آزادی با به تصویر کشیدن پرتاب بطری به طرف عکاسان حاضر در ورزشگاه با گزارش عادل فردوسی پور و کنایه های او در مورد دفعات پاک سازی پیست تارتان ورزشگاه کفه تراز را به نفع هواداران تیم پرسپولیس و اذهان مردم در یک جدال نابرابر از لحاظ رسانه ای و البته گزارشگر بازی (که به نظر با احساسات و البته دلخوری از هواداران تیم تراکتور این بازی را گزارش می کرد) اینگونه به نظر رسید که تنها هواداران این تیم هستند که هر چه کار خلاف ممکن بود در سکوها انجام می دهند و هواداران طرف مقابل در این مورد هیچگونه تقطیری ندارند، البته تصاویر هم گویای همین موضوع بود، چرا که از پرتاب بطری به طرف بازیکنان و کادر فنی تیم تراکتور در این بازی تصویری ضبط نشده بود، در هر حال در ادامه شعارهای زشت هواداران تیم پرسپولیس در حالی جو استادیوم آزادی را به قهقرا برد که در ادامه به آتش کشیده شدن صندلی ها سکوهای آزادی هم رخ داد، اما این پایان ماجرا نبود، پای کمیته انضباطی در حالی به این موضوع باز شد که با به قاضی رفتن یکطرفه فدراسیون فوتبال در مورد ماجرا و با سرپوش گذاشتن بر شعارها و اعمال زشت هواداران تیم پرسپولیس، هواداران تراکتور با مجازات بیشتری نسبت به تیم پرسپولیس مواجه شدند تا در اذهان مردم اینگونه تداعی شود که پرتاب بطری بسیار بدتر از توهین ها و شعارهای زشتی است که در سکوها داده می شود. نتیجه: توهین و به کار بردن الفاظ رکیک بهتر از پرتاب بطری است!
تصویر دوم: دربی و پرتاب سنگ به طرف مجیدی دربی تیم های تهرانی در ورزشگاه آزادی هم در نوع خود جالب توجه بود، در دقایق پایانی بازی مجیدی در حالی که گل خود را وارد دروازه حریف کرد در حالتی که در روی چمن ورزشگاه دراز کشیده بود با پرتاب سنگی بزرگ به اندازه کف دست روبرو شد که در کادر بسته دوربین های تلویزیونی هم به وضوح مشخص بود، حال سوالی که مطرح است این بود چرا کسی آن سنگ را ندید و یا اگر دید چرا ان را رسانه ای نکرد؟ در این میان کمیته انضباطی در حالی با تشکر و قدردانی کردن از هواداران هر دو تیم خواست جو را آرام نگه دارد که این نوع برخورد در نوع خود جالب توجه بود. نتیجه : پرتاب سنگ بهتر از پرتاب بطری است در آزادی!
تصویر سوم: چاقو کشی در آبادان بعد از بازی تیم های استقلال تهران و صنعت نفت آبادان در شهر آبادان سه روز بعد تصاویری در رسانه ها پخش شد که چند نفر را در حال چاقو کشی بر روی سکوها ورزشگاه تختی آبادان نشان می داد، عمق فاجعه در حالی افزایش می یابد که قبل از این جریان و واقعه کمیته انضباطی در حکمی یک جلسه محرومیت تیم آبادانی را بعلت بازی حساس این هفته این تیم برابر استقلال به حالت تعلیق در آورد تا این بازی در حضور هواداران پرشور آبادانی برگزار شود، این در حالی بود که در روز یکشنبه تصاویر قرار گرفته در خبرگزاری ها مختلف نشان از وجود عکاسانی با وجدان را داشت که این صحنه را دیده بودند و به تصویر کشیده بودند، سوالی که اصولا اینجا مطرح می شود این است که اصولا چرا این عکاسان باوجدان که در دربی حضور پررنگی هم داشتند تاکنون یک عکس از صحنه های درگیری بین هواداران دو تیم پایتخت نشین در شب بازی دربی و عکسی از آن سنگ معروف که از سوی هواداران به طرف مجیدی پرتاب شد تصاویری را به خبرگزاری های محترم ارسال نکردند!؟ این تبعیض آشکار در اطلاع رسانی درست و بدون جهت گیری در حالی امروز با این اظهارات معاون کمیته انضباطی که گفته است : " آبادانی ها تخلفی نداشته اند و آنها بطبع محروم نخواهند شد " جالب تر هم می شود. نتیجه : چاقو کشی بهتر از پرتاب بطری است!
از پرتاب بطری توسط هواداران تراکتور در آزادی تا چاقوکشی در سکوهای آبادان شاید تنها چند هفته ای گذشته باشد، اما نحوه برخورد و تعامل کمیته انضباطی با هواداران دو تیم بطور آشکار تبعیض آمیز و غیر قابل قبول تلقی می شود، سوالی که باید کمیته انضباطی باید پاسخ دهد این است که چه تفاوتی اصولا بین هواداران تراکتور با هواداران تیم های تهرانی و آبادانی وجود دارد که پرتاب بطری برای آنها با فاکتور دو جلسه محرومیت برایشان بریده می شود اما چاقو کشی برای آبادانی ها حتی محرومیت که هیچ، حتی با پخش تصاویر بعد از برد تیم محبوبشان در برنامه نود و تعریف و تمجید مجری هم همراه می شود که جای بسی تامل دارد که بپرسیم واقعا چه می خواهیم تحویل مردم دهیم؟ اینجا باید به این سوالات پاسخ داده شود که چگونه است در بعد رسانه ای چاقو کشی در آبادان و پرتاب بطری در تهران توسط هواداران تراکتور با رنگ و لعاب خاطی توسط رسانه ها تحویل مردم داده می شود اما از اتفاقات بازی دربی و آن سنگ مشهور چیزی به بیرون درز نمی کند؟ این سوالی است که رسانه ها باید به آن پاسخ دهند. سوالی دومی که مطرح می شود این است اصولا این سیاست یک بام و دو هوای کمیته انضباطی تا به کجا می تواند ادامه داشته باشد، نگرش و دیده گاهی که هواداران تراکتور را متمایز از هواداران آبادانی و تهرانی می کند در چیست؟ چکیده این یادداشت جانبه داری از هواداری خاص و یا باشگاهی خاص نیست، بلکه گذری است کوتاه بر دیوار کوتاه عدالت و تبعیض های که هر روز در فوتبال ما رخ می دهد و اعتراضی است بر سیاست یک بام و دو هوای که چاقو کشی و پرتاب سنگ را عفو می کند و پرتاب بطری را با اشد مجازات تنبیه می کند، این یادداشتی است بر سیاست ها اشتباهی که شاید اثرات اش بر فوتبال کشورمان در آینده نه چندان دور بسیار مخرب باشد.
آزادی و هواداران تراکتور لیگ دهم و هفته اول با رویاروی دو تیم پرهوادار قرمز پوش کشور در آزادی تنها خبری بود که می توانست همه نگاهها را به این بازی معطوف کند، بازی با کرکری های هواداران دو تیم و در فضایی کاملا رقابتی می رفت تا دیگ این بازی را داغ تر از همیشه کند، کمتر کسی بود که در مورد این بازی اظهار نظر نکند، اما صحنه های اولیه ارسالی از ورزشگاه آزادی با به تصویر کشیدن پرتاب بطری به طرف عکاسان حاضر در ورزشگاه با گزارش عادل فردوسی پور و کنایه های او در مورد دفعات پاک سازی پیست تارتان ورزشگاه کفه تراز را به نفع هواداران تیم پرسپولیس و اذهان مردم در یک جدال نابرابر از لحاظ رسانه ای و البته گزارشگر بازی (که به نظر با احساسات و البته دلخوری از هواداران تیم تراکتور این بازی را گزارش می کرد) اینگونه به نظر رسید که تنها هواداران این تیم هستند که هر چه کار خلاف ممکن بود در سکوها انجام می دهند و هواداران طرف مقابل در این مورد هیچگونه تقطیری ندارند، البته تصاویر هم گویای همین موضوع بود، چرا که از پرتاب بطری به طرف بازیکنان و کادر فنی تیم تراکتور در این بازی تصویری ضبط نشده بود، در هر حال در ادامه شعارهای زشت هواداران تیم پرسپولیس در حالی جو استادیوم آزادی را به قهقرا برد که در ادامه به آتش کشیده شدن صندلی ها سکوهای آزادی هم رخ داد، اما این پایان ماجرا نبود، پای کمیته انضباطی در حالی به این موضوع باز شد که با به قاضی رفتن یکطرفه فدراسیون فوتبال در مورد ماجرا و با سرپوش گذاشتن بر شعارها و اعمال زشت هواداران تیم پرسپولیس، هواداران تراکتور با مجازات بیشتری نسبت به تیم پرسپولیس مواجه شدند تا در اذهان مردم اینگونه تداعی شود که پرتاب بطری بسیار بدتر از توهین ها و شعارهای زشتی است که در سکوها داده می شود. نتیجه: توهین و به کار بردن الفاظ رکیک بهتر از پرتاب بطری است!
تصویر دوم: دربی و پرتاب سنگ به طرف مجیدی دربی تیم های تهرانی در ورزشگاه آزادی هم در نوع خود جالب توجه بود، در دقایق پایانی بازی مجیدی در حالی که گل خود را وارد دروازه حریف کرد در حالتی که در روی چمن ورزشگاه دراز کشیده بود با پرتاب سنگی بزرگ به اندازه کف دست روبرو شد که در کادر بسته دوربین های تلویزیونی هم به وضوح مشخص بود، حال سوالی که مطرح است این بود چرا کسی آن سنگ را ندید و یا اگر دید چرا ان را رسانه ای نکرد؟ در این میان کمیته انضباطی در حالی با تشکر و قدردانی کردن از هواداران هر دو تیم خواست جو را آرام نگه دارد که این نوع برخورد در نوع خود جالب توجه بود. نتیجه : پرتاب سنگ بهتر از پرتاب بطری است در آزادی!
تصویر سوم: چاقو کشی در آبادان بعد از بازی تیم های استقلال تهران و صنعت نفت آبادان در شهر آبادان سه روز بعد تصاویری در رسانه ها پخش شد که چند نفر را در حال چاقو کشی بر روی سکوها ورزشگاه تختی آبادان نشان می داد، عمق فاجعه در حالی افزایش می یابد که قبل از این جریان و واقعه کمیته انضباطی در حکمی یک جلسه محرومیت تیم آبادانی را بعلت بازی حساس این هفته این تیم برابر استقلال به حالت تعلیق در آورد تا این بازی در حضور هواداران پرشور آبادانی برگزار شود، این در حالی بود که در روز یکشنبه تصاویر قرار گرفته در خبرگزاری ها مختلف نشان از وجود عکاسانی با وجدان را داشت که این صحنه را دیده بودند و به تصویر کشیده بودند، سوالی که اصولا اینجا مطرح می شود این است که اصولا چرا این عکاسان باوجدان که در دربی حضور پررنگی هم داشتند تاکنون یک عکس از صحنه های درگیری بین هواداران دو تیم پایتخت نشین در شب بازی دربی و عکسی از آن سنگ معروف که از سوی هواداران به طرف مجیدی پرتاب شد تصاویری را به خبرگزاری های محترم ارسال نکردند!؟ این تبعیض آشکار در اطلاع رسانی درست و بدون جهت گیری در حالی امروز با این اظهارات معاون کمیته انضباطی که گفته است : " آبادانی ها تخلفی نداشته اند و آنها بطبع محروم نخواهند شد " جالب تر هم می شود. نتیجه : چاقو کشی بهتر از پرتاب بطری است!
از پرتاب بطری توسط هواداران تراکتور در آزادی تا چاقوکشی در سکوهای آبادان شاید تنها چند هفته ای گذشته باشد، اما نحوه برخورد و تعامل کمیته انضباطی با هواداران دو تیم بطور آشکار تبعیض آمیز و غیر قابل قبول تلقی می شود، سوالی که باید کمیته انضباطی باید پاسخ دهد این است که چه تفاوتی اصولا بین هواداران تراکتور با هواداران تیم های تهرانی و آبادانی وجود دارد که پرتاب بطری برای آنها با فاکتور دو جلسه محرومیت برایشان بریده می شود اما چاقو کشی برای آبادانی ها حتی محرومیت که هیچ، حتی با پخش تصاویر بعد از برد تیم محبوبشان در برنامه نود و تعریف و تمجید مجری هم همراه می شود که جای بسی تامل دارد که بپرسیم واقعا چه می خواهیم تحویل مردم دهیم؟ اینجا باید به این سوالات پاسخ داده شود که چگونه است در بعد رسانه ای چاقو کشی در آبادان و پرتاب بطری در تهران توسط هواداران تراکتور با رنگ و لعاب خاطی توسط رسانه ها تحویل مردم داده می شود اما از اتفاقات بازی دربی و آن سنگ مشهور چیزی به بیرون درز نمی کند؟ این سوالی است که رسانه ها باید به آن پاسخ دهند. سوالی دومی که مطرح می شود این است اصولا این سیاست یک بام و دو هوای کمیته انضباطی تا به کجا می تواند ادامه داشته باشد، نگرش و دیده گاهی که هواداران تراکتور را متمایز از هواداران آبادانی و تهرانی می کند در چیست؟ چکیده این یادداشت جانبه داری از هواداری خاص و یا باشگاهی خاص نیست، بلکه گذری است کوتاه بر دیوار کوتاه عدالت و تبعیض های که هر روز در فوتبال ما رخ می دهد و اعتراضی است بر سیاست یک بام و دو هوای که چاقو کشی و پرتاب سنگ را عفو می کند و پرتاب بطری را با اشد مجازات تنبیه می کند، این یادداشتی است بر سیاست ها اشتباهی که شاید اثرات اش بر فوتبال کشورمان در آینده نه چندان دور بسیار مخرب باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر