۱۳۸۹ دی ۷, سه‌شنبه

یادداشت ویژه: تراکتور به جمع بزرگان خوش آمدی؛ یا آسیا یا هیچ


رسیدن به رقابت های آسیا که ابعاد سیاسی، اقتصادی و فرهنگی زیادی دارد اولویت هواداران و کادر فنی تراکتور است.
بابک امیری رحیمی
سایت گل - همین وسوسه برای رسیدن به آسیا است که تراکتور را متحول کرده است، آنها عطش هوادارانشان را برای رسیدن به آسیا در هفت بازی بدون باخت نشان داده اند، آنها تیمی یکدست هستند که از 4 بازی اخیر خودشان 12 امتیاز ثبت کرده اند حتی استقلال و پرسپولیس هم نتوانسته اند جلوی پیش روی تراکتور را در جدول بگیرند، باید گفت همین وسوسه رسیدن به آسیا آنها را فوق العاده کرده است.
قدرت اصلی آنها جای دیگر است
آنها کیفیت تیمی خوبی دارند، در لیگ برتر خوب می جنگند و با سازماندهی که در خط دفاعی دارند کمترین گل خورده را همراه با ذوب آهن در لیگ دریافت می کنند، اما آنها خیلی بهتر می دانند که مس هم بهتر بازی می کند، سپاهان همیشه جنگنده است و استقلال هم هنوز از کورس عقب نمانده است، گرچه با خلاقیتی که کرار نشان می دهد و جنگندگی که در خط میانی آنها وجود دارد کار را برای سایر تیم ها سخت می شود اما باید قبول کرد قدرت تراکتور جای دیگری است، پتانسیلی به نام هوادار.
اسدی؛ قلب تپنده تراکتور در خط دفاعی
شاید هیچ کس باور نمی کرد بازیکنی که شفق جذب کرد این قدر کیفیت فوق العاده ای داشته باشد، اسدی کاپیتان فصل گذشته صبا بدون کوچکترین اشتباهی قلب تپنده تراکتور در بازیهای این فصل بوده است، او با 32 سال سن بی شک بهترین بازیکن تراکتور تا اینجای کار بوده است، چرا که زمانی که به سازماندهی تیمی نیاز باشد او آن سازماندهی را با توجه به توانایی های بالای که دارد بدون کوچکترن حاشیه ای انجام می دهد، باید قبول کرد قلب تپنده تراکتور زیبنده اوست.
سکوهای خالی تر اما تپنده تر
هیچ کس باور نمی کرد سکوهای یادگار امام تبریز این روزها اینقدر در سکوت غرق شود، انها در سال گذشته در هر بازی کمتر از 40 هزار نفر نبودند، اما امسال به نظر پاییز این سکوها خیلی زود فرا رسیده باشد، کمترین مقدار حضور هوادار در بازی دربی هفته گذشته نشان از طاعونی داشت که سکوها را در نوردیده است، کارت بلیط ها، برخوردهای زننده و نبود وسایل نقیله عمومی عرصه را برای هواداران تراکتور تا بدین جا تنگ کرده است، گرچه همان مقدار اندک هم بسیار تپنده ظاهر می شوند.
بردهای با ضربات پنالتی
برد برابر پرسپولیس و شهرداری تراکتور با دو ضربه پنالتی 6 امتیاز را به حساب این تیم واریز کرد، پنالتی های که می توانست گرفته نشود، اینجاست که زنگ خطر بیشتر به صدا در می آید، براستی اگر این پنالتی ها گرفته نمی شد آیا تراکتور 34 امتیازی می شد، باید گفت تراکتور به عطش بالا برای رسیدن به گل نیاز دارد، رفتن مولایی و آمدن احمد پوری نتوانسته این عطش را رفع کند، شاید دیگر وقت آن رسیده است که فکری صورت گیرد.
تراختور حمله ائله، بیز آسیا ایستیروخ (تراکتور حمله کن، آسیا منتظر ماست)
سوالی که مطرح می شود این است، کجا رفت هواداران سال گذشته تراکتور، شاید برد تراکتور برابر شهرداری این احساس را ایجاد کرد که آن اتحاد سال گذشته در روی سکوها دیده نمی شود، زمانی این موضوع نمود پیدا می کند که بازیکنان شهرداری هو می شوند و ناراحت استادیوم را ترک می کنند آنجا می شد در ذهن تداعی کرد که سال گذشته زیبایی آسیاسی شدن تراکتور شاید بیش از امسال بود، شاید باید هواداران تراکتور در نوع رفتار خود در روی سکوها بیشتر دقت کنند، چرا که سال گذشته تشویق ها بسیار بیشتر در نتیجه گیری تیم های تبریزی تاثیر داشت.
تراکتور به جمع بزرگان خوش آمدی
جدول مسابقات خود گویای واقعیات زیادی است، انجا که نشان می دهد تیم های چون استقلال و پرسپولیس زیر پای تراکتور ایستاده اند و تراکتور هم پای اصفهانی ها در بالای جدول، شاید دیگر وقت آن رسیده باشد که بگویم تراکتور به جمع بزرگان خوش آمدی.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر