۱۳۸۹ دی ۱۱, شنبه

تاملی بر شعار تیم ملی ایران با نام " شاهزادگان پارسی "

"ایران کشوری است با چند ملیت متفاوت که در کنار هم با مسالمت زندگی می کنند و این همرنگی بین این ملل باعث شده که کشوری مقتدر و با اتحاد داشته باشیم که موجب گردد هیچ احدی نتواند بر این کشور چشم طمع داشته باشد. چرا که این یکدلی را در اکثر مواقع و در روزهای حساس به نمایش گذاشته ایم"
سخنان بالا را می توان از زبان بیشتر بالانشینان کشوری شنید. حال با توجه به این سخنان آیا همین ها باعث نمی شوند که این اتحاد و یکدلی از بین برود؟ هنوز چند سال از فاجعه جام جهانی فوتبال در سال 2006 نمی گذرد که متاسفانه در آن زمان هم شعار ستارگان پارسی را بر خود نامیده بودند یا همین چندی پیش که شعار شیران پارسی را در بازی با برزیل به خود گذاشتند. در این بین ما شاهد چند دستگی در بین ملت بودیم. از هر غیر فارسی که در ایران می پرسیدی که چرا ایران در هر دو رخداد فاجعه به بار آورد تنها و تنها یک جواب به میان می آمد و آن هم این بود که به ما چه تیم ما نبود تیم مال پارسیان بود و بس. آیا ایران را فقط پارسیان خطاب کردن نوعی تفرقه افکنی بین ملل نیست؟ آیا همین مسائل باعث نمی گردد که در جای جای ایران بحث قومیتی به میان می آید و هر کس بر ساز خود می رقصد و اتحاد و برابری را بی معنی می داند؟ آیا همین مسائل باعث به وجود آمدن نفرت در بین سایر ملل غیر فارس می گردد؟ در بازی های باشگاهی ما به عینه بر این مسائل واقف و شاهدیم. متاسفانه هر گاه این کارها که همگی نشات گرفته از بعضی افکار فاشیستی می باشد این چنین توجیه می گردد که تنها شعار است و بس ولی وقتی هر گاه به این شعار اعتراضی می گردد انگ اشوبگر و فتنه انداز را می زنند. یادم است که بعد از بازی یک تیم پایتختی با یک تیم شهرستانی که شعارهای قومیتی سر داده می شد همه و همه بر این شعارها اعتراض کردند و حتی چنان تفسیر کردند که همان کسانی که به ورزشگاه آمده بودند غیر فوتبالی بودند و قصد دیگری داشتند. چرا باید این چنین شود که فوتبال ملی نگاه فاشیستی و سیاسی به خود بیند در حالی که از نام ورزش مشخص است که تنها و تنها برای اتحاد و کار گروهی یعنی یکی بودن و یکی شدن است. در ورزشگاه آبادان شعار آبادان برزیلته بعد سیاسی به خود می بیند و شعار یاشاسین آزربایجان تبریز حکم تجزیه طلبی را می گیرد. آنهایی که شعارهای قومیتی را تجزیه طلبی می دانند، شعار شاهزادگان پارسی را چه می نامند. این شعار بزرگترین توهین به ملت ایران است و این چنین تعریف می شود که به غیر پارسی دیگران هیچ هستند و ایرانی نیستند. نیازی بر ادامه مطلب نمی بینم ولی تنها به این بسنده می کنم که " پسر کو ندارد نشان از پدر"
پس  بعد از این نباید بر شعارهایی که در ورزشگاهها برای احقاق حقوق حقی و قومیتی سر داده می شود اعتراضی گردد و بر بوق و کرنا دمید که وا مصیبتا که ایرانمان دارد بر دست عده ای از بین می رود.
از مسئولین و مقامات بالا انتظار می رود که بیش از این بر چنین کارهای تفرقه انداز دست نزنند و با یک عذرخواهی و شاید حذف چنین شعارهایی دوباره اتحاد را بر ایران بیاورند.
قارتال تورک اوغلو

۱ نظر:

  1. بابام همش کار خود مسولینه دیگه.اسم لیگ فوتبالمون هم هستش خلیج فارس.چرا اسمشو نگذاشتند دریای خزر.اونجا که هم قشنگتره و هم مردم بیشتری تو ساحلش زندگی میکنند.یا چرا اسمشو نگذاشتند کوههای البرز یا زاگرس یا هر چیز دیگه ای.
    فارسهای کثیف

    پاسخحذف